mucadele

Insan mucadele etmekten yoruluyor .. anlatsan boş anlatmasan için kanar .. ağliyorsun canin acitir.. ağlamasan içinde bilinmeyen bir ofke gelir.. konuşsan boş konuşmasan icin yara olur derin olur ..ne yaparsan yap ne bir adim ne bir umut ..bazen gitmek insan arkana dönme git.. kimse beni görmuyor kimse beni anlamiyor hakliyken hep haksiz sen oluyorsun keşke diyorum keşke bir umut olsa ama oda yok sonra kendimden nefret ediyorum neden Ben ???? Ben naptim bu durumu bu hayati yaşiyorum ? Ne yaşarsam yaşayim içimde cocuk hala vardi ve gulumsememe kaybetmiyordum ama zoraki şuan ..neden kimse o içimdeki aci görmuyorlar.. ne kimseyi görmek ne kimseye konuşmak istemiyorum konuşsam kelimlere kaçiyordum..bazen diyorum ki gun say belki bugun senin son gunun o gun dinine yakinlaş her allahin gunu diyorum malesef bugunde yaşiyorum.. asileştim sessizleştim .. herkese yarama Belli etmem ama kendime guvenmiyorum çunku artik rol yapmaktan yoruldum bu sefer icimde kendime kapandim.. Ben kendi capimdan fazlasiyla mucadelle ettim ister inkar etsinler ister etmesinler olmuşum bir yarali kuş sağdan savrulur ve soldan savrul ..şuan bir yerde kaldim ne ilerliyorum ne geriye gidiyorum çunku aklim kalbim karişik olmuş ne istediğim bilmiyorum belki bir umut veya adim olsa o zaman bilirim kucuk bir işaret ..insan hayali suya duşerse birdaha nasil ayakta kalkar .. bazen diyorum durumu anlamiyorsun o zaman yargilamayin belki başiniza gelir .. benim bu aralar tek mucadelem Namaz .. ona yakin olucam herkese uzak dinime yakin başka birşey istemem .. allah herkese yardim etsin .

Iyi okumalar